بررسی فراهنجاری معنایی در اشعار غادۃ السّمّان

غادۃ السّمّان یکی از شاعران تأثیرگذار جهان عرب است که بیشتر آثار وی به چندین زبان   زنده­ی دنیا ترجمه شده است. یکی از شگردهایی که این شاعر برای گسترش بعد معنایی و شاعرانه کردن سخن خود به کار برده، آشنایی ­زدایی(فراهنجاری) معنایی است. به باور فرمالیست­ها در درک انسان از جهان پیرامون، فرایند عادت جریان دارد. عادت کردن انسان به محیط پیرامون موجب می­شود که بسیاری از پدیده­ها از نگاه دقیق انسان دور بماند و درک حسی انسان از زندگی مختل شود. آشنایی زدایی با فاصله انداختن میان انسان و این عادت­ها، فضایی برای درنگ و لذت ادبی مخاطب پدید می­آورد و ادراک حسی انسان را دوباره سامان می­بخشد. یکی از مهم­ترین گونه­های آشنایی­زدایی، فراهنجاری معنایی است. غادۃ السّمّان برای آشنایی­زدایی معنایی در اشعار خود، از صور خیال و آرایه­های معنوی بهره­ی فراوان برده است. در مقاله­ی پیش رو، گونه­های مختلف فراهنجاری معنایی در چهار منظومه­ی این شاعر (غمنامه­ای برای یاسمن­ها؛ ابدیت، لحظه­ی عشق؛ زنی عاشق در میان دوات؛ در بند کردن رنگین کمان) و حوزه­های بسترساز این فراهنجاری­ها بررسی شده است. این پژوهش به صورت کمّی- کیفی انجام شده و نمونه­ها از راه جست وجوی کتابخانه­ای گردآوری شده است.